De Panorama Route

Omdat m'n moeder vandaag staat te strijken met 25 graden, schrijf ik (Mark) vandaag de (bijna) dagelijkse editie. 

We beginnen met gisteravond, toen het ineens donker werd. Vanwege de storm was er blijkbaar een boom op een elektriciteitskabel gevallen, en die staan in Zuid-Afrika niet zo stevig als in Nederland. Geen airco, geen stroom voor de telefoons, en misschien nog wel het ergste, geen wifi. Maar goed, gezellig de kaarsjes aan, douchen met een zaklamp, powerbanks gebruiken om de telefoons op te laden, het leek heel even op kamperen. Gelukkig hadden we 's ochtends weer stroom, dus was alles weer zoals we tegenwoordig gewend zijn. 

Gelukkig ging de wekker vanmorgen niet al te vroeg, we mochten “uitslapen” tot ongeveer 8:00. We zouden namelijk om 9:00 in de auto zitten na moeizaam onderhandelen met papa. Uiteindelijk hebben we dat kunnen rekken en is het 9:30 geworden, dat was eigenlijk best prima.

Vandaag stond de panorama route op het programma. Veel rijden, mooie uitzichten, en gelukkig geen 40 graden zoals de afgelopen dagen maar een “koele” 25 graden. Pa had de navigatie al gepland en alle locaties toegevoegd. Rijdend zou het ongeveer 2 uur duren, maar het was uiteraard de bedoeling om her en der te lopen. Het was dus goed te doen buiten, wat echt fijn was aangezien we bij elk uitzichtpunt wel even de benen moesten strekken om op het mooiste puntje te komen. Stukjes wandelen, zo nu en dan wat klim en klauterwerk, maar zeker de moeite waard.

De uitzichten en soms bezienswaardigheden waren super tof. 3 watervallen, potholes (soort van watervallen), 4 uitzichtpunten en een lunchstop. Nou was die lunch eigenlijk niet noemenswaardig. Aardig lang wachten op kleffe patat en een vette lap kaas op de tosti. Ach ja, het vulde… 

Zelf vond ik het God's Window het leukste. Niet zozeer om het uitzicht, maar om de route omhoog na God's Window. We gingen echt een soort regenwoud in en je voelde de temperatuur dalen. Best aangenaam, maar ik was toch wel blij dat ik een dunne trui had aangetrokken. Uiteraard was het de klim waard, alhoewel we onderweg toch aardig vertraagd werden door mensen die, laten we zo zeggen, conditioneel niet helemaal in orde waren. 

De potholes waren ook bijzonder. Eigenlijk een serie kleine watervallen die in de loop der tijd aardig wat steen hebben uitgeslepen. Hierdoor waren er plasjes die nauwelijks door stroomden, maar ook plassen waar je liever niet in zou belanden. We waren ook redelijk vrij om te gaan en staan waar we wilden, in de plassen, lopen over de natuurlijke bruggetjes tussen de watervallen in, ik denk zelfs dat als je een verkoelende duik nam, niemand je tegen zou hebben gehouden. 

Op de terugweg, het was inmiddels rond 18:00, gingen we nog op een kleine game drive door ons eigen safari park. Nog steeds was het doel giraffen spotten. Helaas helaas, weer niet gelukt. Je zou denken, grote dieren, maar het blijkt lastiger dan gedacht. Wel hier en daar een nyala, een antilope, en een wrattenzwijn, maar geen giraffes. Volgende keer beter… Wel horen we elke avond hyena's, gisteravond zelfs dichtbij het huis. We hebben ze al gezien vanuit de auto, nu nog vanuit de woonkamer of slaapkamer. Zou wel tof zijn. 

Inmiddels is mama klaar met strijken, ze is wel erg lief voor ons. Zelfs op vakantie zorgt ze voor het hele gezin. 

Morgen? Morgen gaan we op boot tocht op de Blyde River. Zin in, dat zeker.

Groetjes van de Göbels